5
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
659
Okunma
Ölüm, ölene ölüm
kalana yalnızlık
ölen de yalnız, kalan da
geçmişi taşımak kalır geride kalana
iki zaman arasında sıkışmışlık
solunda geçmişin prangaları
sağında geleceğin hançerleri
geçmişte güven
gelecekte korku, endişe, ümit...
yalnızlıkta ben,
ellerin bağlı olduğu vakitlerde herkesin seyrettiği palyaço gibiyim
dağınık ve renkli
yine benle ben başbaşa
göz ve kaş
elvedanın sancısında ağrıyan baş
tekrarlayan aynı zaman
akıp giden hayaller
ahh zaman.... ah bu zaman
üzerinde yeminlerin kudreti
görünmez zaman
içimde oturmuş bekleyen
kimsesiz ben
ahh...
ölüm, ölene ölüm
kalana yalnızlık
ölen de yalnız
kalan da.
(Alışılması zor zamandır Nazımdan sonrası)
5.0
100% (10)
Cevap Yaz