Gündüz lalezarına
Gece siyah saçlarına düşerdi
İnadına

Altıda bir üstü de birdir yerin
Bilirdin
Dünyaya değerdi gözlerin
Çimen yeşili
Derin
Emsalsizdi kirpiklerin
Kalkınca utanırdı ay
İnince simsiyah dolunay

Anlamazdı bir babası
Birde burçak tarlası
Derindi gönül yarası
Secde edesin gelir
Halılar el dokuması

Ne bilirdim muradını
Soramadım da adını
Oturur yüreğine ağır bir gam
Her akşam

Sürmeni felek çekmiş
Bırakmış sana ahı
Öyle bir of deyişi var ki
Dağlar çekmez günahı
Kadındır ya ağlar
Ateşlemez kurşunsuz silahı

İnsan kaç kez vurulur
Düşündün mü hiç
Dedesinin mübareği
Annesinin meleği
Viranelerin de her gün eksilir kerpiç
Talihine düşer piç
Anlamaz ağdalı sözlerinden
Kırık kelimelerden
Kalmış karlı dağların ardında güven
Söz etmez ince kederinden

Asla kabul edemem
Bana verme adresini
Beni mi buldun
Yedi köyün delisi

Anla beni
Yorgunum şimdi
Şehir kurdum acılardan
Ben oldum efendisi

Gözlerinin delisi


Hayrettin YAZICI