Kayboldum ben bilinmezde,
İster yazda, ister güzde,
Kalmasın hiçbir şey sözde;

Oku beni hece hece,
N’olur sevseydin delice...

İster düş kırık yanıma,
İstersen gir vebalıma,
Meyve vermeyen dalıma

Ansız gelip açsan çiçek,
Uyanırdı börtü-böcek...

Yolcuyum gel düş yoluma,
Gül olup açıl dalıma,
İnat etme gir koluma;

Çekip bilinmeze gitme,
Beni sev, ama incitme.

Sanma sakın münkir-nekir,
Bilir misin sevgi nedir?
Kargaya ceviz içidir;

Bizde sevdaya inanmak,
Bir mey gibi, içip kanmak...

Sen bir aşkta mest ol da gör,
Düşsün yüreğine akkor,
Bilmem kaç zamanlı motor;

Sarsar derinden içini,
Kırılırsın çini çini...

Dik sevdanın bayrağını,
Şenlendir gönül dağını,
Yürekte kur otağını;

Zamanıdır, kalbim boşta,
Yorulma arsız yokuşta...

Sanmam bu sevda son bulur,
Kaynağı tükenmez sudur,
Şehla gözlü bir ahudur;

Çeker gizlice içine,
Rüsva eder Çin-Maçine...

Er ister ki göğüslesin,
İster oku her gün yesin,
Kaybolur gecede sesin;

Güneş kavurur enseni,
Ay parıldar vurur seni.

Bir kez geliriz dünyaya,
Çıkarız çetin kayaya,
Boyanırız her boyaya;

Sonra sileriz bir ömür,
Kalır elde kara kömür.

Ne duydunsa bu kez unut,
Yüreğine bir ayna tut,
Bir kuş gibi gelsin umut;

Unut bu deli saçmayı,
Dene yeniden uçmayı.

Seveceğin son dala kon,
Ömür evdir, sevda balkon,
Ağırlığın gram, ya ton;

Fark etmez gönül sevince,
Ha dev olmuş, ha da cüce...




Hayrettin YAZICI