Hakikatin kalbi mavidir
Gökyüzü mavi
Su daha da mavi

Ovalar ne kadar geniş
Dağlar ne kadar yüksek
Nasıl da çiçek kokusu var bahçelerde
Bense bu güzelliğin içinde
Bir kum tanesinin
Bir damla suyun
Bir ışığın
Bir tebessümün
Bir yaprağın
Belki bir uykunun
Peşindeyim

Çare olmaz bana çiçekli vadiler
Aksine ağlarım
Berrak hava ve yağmurda
Şebnemle don arasında
Sonra anarak bıraktığım uzun yolu
Kısa ömrümü
Dururum çaresiz ve solgun
Yere eğerim ağlayarak başımı
Bir kuşku düşer içime
En ince yağmur düştüğünde gökten
Nasıl yaşayabilir güneşten uzak bu beden

Karanlıkta
Işık
Bir günlük çiçek
Bir sissiz kıyı
Rüzgâr
Beyhude beklemek / biliyorum
Gece daldan dökülmeyecek
Yıldızların çiği uçacak
Gökyüzünün yaprağından
Ben kalacağım / kımıltısız
Kanatlarımda seherin ağırlığı
Ve
Büyük bir ıstırap
Ne kadar da yalnız içim


FATMA LEYLȂ DENİZ