Baksana!
Görebiliyor musun?
durmaksızın dönüyor
rüzgârın kızarttığı gözler
beyin kasveti emiyor
bir ihtiyaç gibi
kızıl parıltısıyla korun
tan çiçekleri kuşanmış yalazı gizlice
karanlığın kar tanesi iminde.

Görebiliyor musun?
boşluğun yörüngesinde
dönüp duranları
kireçli bir boşluk bırakarak
siyahın uçurumunda
pusular şeytanların yedeğinde
oynatır insan soyunu keyfince
kemiklerindeki iliği sıkıp
çıkarır bir mengene gibi hiçlik
gözlerin eğrisinde
sırsız-paslı aynalarda sonsuz sayıda vesvese.

Görebiliyor musun?
kırmızısını kıpırdatmıyor güneş
karanlığa bırakıyor izlerini
irinli sularda yıkanıyor yılan bakışlar
dokundukça her yanını çürüten
söz, dil ve zamanın

Yakında göreceksin!
Görecekler!

düş sabahı sıyrılır insan
yalan gecelerinden
gözleri yanık acıdan
ateşli bukağılardan
iblisin kahkahası
azap gayyasında sükût olan

sonsuz bakışlar akar durur
yorgun argın köprünün altından
herkes hep aynı yerde
çalsın saat acının ardından
mezarın üstünde uyusun
vefalı deniz.

FATMA LEYLȂ DENİZ 18.01.2021