yüzünün bakir rengine dokundu rüzgâr
can suyu oldu kokun füsunkâr çiçeklerin uykusuna
hücre hücre çoğaldı sevda kırmızı okyanusların kalbinde
seninle kırıldı ketum zamanların melankolisi
bir düşe yattı bulutlar bir düşe uyandı hayaller
bereketlendi yağmurlarla
mevsimler


ablukası yırtıldı kederin
dallandı kurumuş ağaçlar çiçeğe şerh düştü yapraklar
pürçeği yanık türkülere vurdu yaban yollar kendini
gönlündeki peykene divan durdu örselenmiş umutlar
ne sahra kaldı ne çöl dikenleri ne de zelzelesi vaveylanın
suküta yelken açtı zihnin körbela şavaşları
uyandı kirpiklerinde şafağın pembe goncası
aşka yeşillendi dağların eteği
mor sümbüllü sabahlara
uyandı günler


küf tutmuş bir mağaranın dibinde
inzivaya çekilmiş yarasalarla yaren ruhuma dokundu
efsunlu ellerin


cana geldi kurumuş uzuvlar
dillendi içimdeki yetim kelimeler
var mısın sevgili bedensiz ruhlarımıza giyinelim
sevdanın hiçlik hırkasını


ruhum ruhuna
varlığım varlığına
kalbim kalbine armağan olsun
hadi mevsimsiz açsın güllerimiz hadi gecenin yıldızlarını
sabahın güneşini muştula
erkenci sabahlara


hadi gün güzeli
vakitlere birlikte yâr yaren olalım
hadi toplayalım aramızda ki sessizliğin sökük urbasını
sadece gözlerimizle sadece kalbimizle
konuşalım mı sevgili



,

ayşe uçar
02112023
09:33