Yağmurlu bir gece gibi. ..
Depresif bir kitap, bir ruh gibi. Kıskançlık, bıkmışlık..
Çaresizlik hissettiriyor.
Karanlık gecede onca yıldızın arasında ayın tek başına olması gibi.
Önemsenmemiş, değeri bilinmemiş bir insan gibi.
Hep güçlü durmaya çalışmaktan oluşan bir güçsüzlük gibi.
Dünya’dan kopmuş biri gibi.
Haykırmak isteyen ama sesi çıkamayan biri gibi.
Tek yapabileceği "keşke.." demek olan biri gibi
Nedenini bilmediğim bir kırgınlık var içimde…
Kendime karşı, yada belki hayata…
Belki de gözünün önünde beni görmeyen bedenlere.
Anlam veremediğim bir üzgünlük var kalbimde.
Sevdiklerimden karşılık alamayıp..
Ruhuna dokunduklarımı hissetmemeye…
Hayatın en güzel evresinde
Ağaçların dertlerini saldığı
Bulutların mutluluk veren o narin damlaları.
Rüzgarın tenimde hissettirdiği duru dokunuşları.
Toprağın mayhoş yaş kokusu gibi.