Bu hayat öyle bir acı ki bazen
Asla yapmam dediğin her şeyi yaptırır insana
Gitmem dediğin her yola götürür
Asla kelimesini kullanmamalı insan
Kafana vura vura öğretir hayat öğretir insana
Binlerce sayfaya satır satır yazılır hikayeler
Sevginin asilliği,uçuk mürekkepli sayfalarda kalır
Daha sonra,kadehlerde içilir aşkın iksiri
Karasu kumsalına çizilir aşkın anlatımı
Hayatla inatlaşmaya gelmez
İnatlaşırsan,yapmam dediğin şeyi yaptırır
En büyük silahı da zamandır hayatın
Ne düşündüğüne,ne söylediğine dikkat edeceksin
En derin acılarla yaşanır sevdalar
Ölmezlik damgası yemiş aşkı unutturmaz
Romanlara konu olacak gibi yaşanır
Sevmek her şeyiyle sevdaya dahilse
Geriye kalan teferruattır hayat için
Yaralı bir yürek ile yaşanır her şey
Pekte kolay olmasa gerek
Hep keskin çizgilerde yaşarsın
Asla kelimesi çok tehlikelidir
İçinde ki keskinliği tahmin edemezsen
Üzer seni hayat
Delicesine heveslere ver yansın eder
Karanlıklardan kaçayım derken
Düşersin çıkmaz yolların kuytularına
Kavalın sesi hoş gelir
Göbeği şırıldayan bir su akışının içinde
Olmayacak bir düş, serserice bir düşünce
Yürek sarsıntıları git gide çoğalır
El ele gittiğin yerlerde ararsın sevgiliyi
Umarsızca bir arayış olmaktan çıkıp
Özgürlük,ruhun duvarlara çarpar sanki
Kokusu hissedilen bir sarhoşluktur hayat
Yalan bir söze takılır kalır aklın
Seni kimse düşünmez
Etrafında seni düşünüyormuş gibi yapan insanlar
Yanlız kalırsın
Yaşadığın bu şehrin karanlık sokaklarında.
YEŞİLIRMAK