Israrcı bir düş’ ün yansımasıdır içimden tüten buhar.
Afaki aşkın da süremediğim saltanatı.
Göğün g/izinde saklı bir katreyim ben
Edimlerimde saklı hayaller
Ve peşine düştüğüm hayalet sevgililer…

İçimin izdihamına yasladığım bir şiir ne ki?
Ruhumun verandasında cirit atan bir hikâye ya da?
Yâdı dünün yareni gönlün
Sükûnet dilediğim Rabbim bahşettiği.

Çünkü ben şair değilim
Bilakis…
Şiirlerle örülü bedenim ve belleğim ve güftem
Hazır ol da serencamı yalnızlığın
Göğün kerpetenle açabildiğim kapısı.

Ben bir isyanım:
Af ola, Tanrım.
Ben bir kulum ve sadece Sana taparım:
Rahmetinin indinde büyümeyen bir çocuk
Verdiğin rızkın her lokmasında şerh düştüğüm
Sabrım ve şükrüm ve metanetim
Ve dinmek bilmeyen dirayetim.

Afaki bir bulutum da…
Seyrinde cihanın bozguna uğradığım ne ki?
Ölen masum çocukların yanında ve başında
İsyan ettiğim ölü ruhlar bulvarı;
İkaz ettiğim iç sesim
Hem, nemlidir benim yüreğim ve gözlerim
Nedamet yüklü iblisin sönük feri
Çürük dişlerinde zalimin;
Çiğnediği ölü eti…

Afaki bir Yıldız’ım da:
Ön görülen bir isim rahmetli halamın saklı iken bendeki
Akıbeti
Lafügüzaf lakin:
Aşkla erdiğim hidayetin seferisi
Bir yangınım ki:
Külüm de bir gülüm de.
Künyemde saklı ismim
Zarf atan iblisine şerrine lanet okuduğum
Bestesiyim ben sevginin
Güftesiyim de aşkın
Goncam da saklı içimde gülücüğüm de
Ölümün teninde sür git yangın

Acının neferi
Sözcüklerin de uçup da şapkası göründü mü keli…
Külliyen yalan şiirlerim olmadan yaşadığım
Külliyen de yalan:
Kimse beni şair diye anan
Çünkü ben şair değilim bilakis şiir
Edimlerimde saklı ömür
El aman demeden yazdığım kadar
Yazgıma kani
Aşkın da hamisi kalemi
Deşifre ettiğim sözcüklerin fendi
Elbette yüreğimi yendi
Acının feri.

Hâkim olana
Hükümranlığında Rabbin kefil olana
Kâfi olana
Adı aşkla anılana talibim
Varsın olsun sonum ölüm
Elbet soyum sofum ve kümüm
Aşkın idamesi bir sözcük
Yalnızlığın emaneti yürek
Yâdı esaretin
Yanmaya acı gerek
Ve hüzün
Yüklendiğim kadar

İlla ki yazacağım şiir
Her ne kadar şair olmasam da
Şiirin hası ve hazzı ve haizi olduğum kadar
Yalnızlığıma
Nasıl ki kefil kalemim
Sürçü lisan ettiysem af ola, sen sevgili şair:
Budur benim süregelen cüzi gücüm
Aşkla hamt ettiğim kadar
Özleme ve hüzne rağbet ettiğim kadar
Yettiği kadar kalemin gücü ve ömür…