Ünlüler; dışı hoş, içi boş, renkli kuklalar,
Nasıl olur da, aynı zehri kusarlar!
Binbir surat biri, birine benzemez,
Siyonizme hizmette, biri bir kusur etmez!!!

Dünyanın yamacına, kandan bir taht kurulur,
Görselde gönle hoş gelen bir sanat sunulur,
Çıkaramadığı bir notayı arıyor neşterden parmakları,
Nerede diyor orta doğunun masum evlatları?

Masum gönüllerde gezinirken neşter parmaklı siyonist,
Çocukların çığlık sesini bastıran bazen bir piyanist,
Otağı mazlum yüreklerdir, kibirle oturur,
Neşterden kanlı parmakları, dünyanın bam teline dokunur.

Sanat diye satılan insan, yiten canlar.
Bir vahşiye insan sureti çizer, büyük sanatkarlar.
Bir melodi ile körleşirken gözler, gönüller,
Siyonistin misket oyununda, bir yaşamadan biter ömürler.

Dilersen, düşünmezsin dinlersin bir kemanist veya piyanist,
Düşünürsen; Melodileri unut, Neşter vuruyor siyonist.
Düşünürsen; Bir yara düşün, her dem kanasın,
Kıpırdar san şah damarını,
Kıpırdamaz san ar damarını, keserim diyor!
Söyle, söyle sen kimden yanasın?