gözyaşlarının bekçiliğini yaptı kadın
gecenin dolunaya hasret gökyüzünde
hiç bir yıldızınn izine rastlamadı
yüreğinle Rhein ırmağını taşırana kadar ağladı
anons yapıldı her yere "kasabayı hüzün basmıştır
huzur adımlarını atana kadar evden dışarı çıkmayın "



kimsesizlik nasıl gidiyor dedi elleri kadına
ellerini böğrüme sıkıca bağlayıp
bildiğin gibi
yalnızlıktan hallice
şiir yaza yaza
yürüyüş yapa yapa
film baka baka
farid farjad
dinleye dinleye
çok güzel
hatta süper ötesi geçiyor dedi
hıçkırıkları çoğalarak söylediklerini yalanlamaya çalıştı



siz nasılsınız dedi kadın ellerine
bizim keyfimize diyecek yok dediler
sen dokunduğun
baktığın her yeri güzelleştiriyorsun
öyle masumsun ki
küçük bir çocuğun bakışı var gözbebeklerinde
farkında değil misin
bu dünyadan değil gibisin
biz çok şanslıyız
üstelik yalnız değilsin
Yaradan var
seni ne güzel yaratmış
hani kendine aşıktın sen
hani bize yaşam vadeden nagihan dediler



silkindi adı kadın soyadı gurbet
sabahın şafak sökmemiş saatinde
kendine gelme zamanıydı
elleri haklıydı
hakkını vermeliydi
bir tas suya bakardı sonsuz aşkı kucaklamak
huzurun secdesinde çoğalarak
şükürler olsun nefes alıyorum diyebilmek...




nagihan