LEYLİ MEKTEP

Leyli mekteplere sorun siz beni.
İsli duvarlarda yazım kalmıştır.
Ütülü gömlekte, deri pabuçta
Kim bilir kaç defa gözüm kalmıştır.

Leyli mektep işte; hapis benzeri.
Yağız bakışlarda yokluk izleri.
Her cuma günleri akşamüzeri
Özlemekten yanan genzim kalmıştır.

Soğuk gecelerdir sinip pustuğum.
Sırdaşım, gözyaşım; nemli yastığım…
Hele ki köyümden ümit kestiğim
Kestikçe büyüyen hüznüm kalmıştır.

Leyli mekteplerde geçti mevsimler.
Sayfasından koptu nice isimler.
Silik albümlerde puslu resimler
Aynada eskiyen yüzüm kalmıştır.

Etütler; tükenmiş, bitik girdiğim.
Koğuşlar; her akşam yitik girdiğim.
Hepsini anneme biriktirdiğim
Çocuk masumluğum, nazım kalmıştır.

Leyli mekteplerden sorun siz beni.
Çok şarkı söylerdim; sesim kalmıştır.
Duvarlar yeniden boyansa bile
Buğulu camlarda izim kalmıştır…