(Bir çift ayaklı kafiye denemesi)

Sana mektup yazmadım, postacı göremez ki
Yüzünde ‘göz’ izi var, sana kim ‘baktı’ yârim.
Gönlünde aşkım varken, başkası giremez ki
Kalbinde ‘köz’ izi var, seni kim ‘yaktı’ yârim.

Bütün güzel sözleri, söyleyeceğim tek ben
Bülbülce söylüyorken, sakince dinlerdin sen
Söz etmeni kimseye, etmiş iken kesin men
Dilinde ‘söz’ izi var, kime söz ‘çıktı’ yârim.

Bana rakip var mı? De! Elde ‘ok’um gergin yay
Hedefi şaşırmam ben, olsa da arada çay
Terzin de ben olurum, ‘köşker’in(1) de beni say
Elinde ‘piz’(2) izi var, pabuç kim ‘dikti’ yârim.

Baharda tanımıştım, benim gonca gülümsün
Benim lâlem nergisim, papatyam sümbülümsün
Yaz sonu sönmüş güle, öten bir bülbülümsün
Soğuyan ‘güz’ izi var, boynun kim ‘büktü’ yârim.

B e h l ü l aşktan yanarken, dalmış idi göllere
Mecnun’sa Leyla’sının, aşkı düştü dillere
Sırrı ifşa oldu ki, ondan gitti çöllere
Yüzünde ‘giz’ izi var, sırrı kim ‘döktü’ yârim.

09.10.2023
(1) Köşker: Ayakkabı tamircisi.
(2) Köşkerlerin kullandığı delici alet.