Düşlemsel bir mizacın var, sevgili yalnızlığım
Ve o arsız ısrarcılığın
Göğün kubbesinde saklı bir nazarsın sen
Öykündüğüm masallarda yere kapaklanan
Kâh bir mizansen
Kay kuytularda serkeş ruhumla donandığım…

Afaki değildir hüznüm
Arz ettiğim iklimde saklı üzüm misali serpildiğim
Salkım saçak varlığıma eşlik eden
Aralıksız niyazım
Nazımla beni benden alan
Semanın hutbesi
Bir rengin çalımı
Şirk koşanlara çektiğim rest
Rastlaştığım öbek öbek
Bir çivi nasıl ki söküyor diğerini
Bağnaz iklimin nemrut nefesi
Aşka adaklarım
Atandığım makamlarım
Mekânımdır Rabbin Dergâhı

Bir mimikse eğer ki imge
Mimlendiğim gün ve gece
Mıhlanıp da kalan kaleme
Yoktur tek sözüm başımda esen kavak yeline
Yâdım ve yârim ve tek tesellim
Aşkın hicreti
İlahi Makamın beni için için
Çağıran sesi

Damla düştü mü de gözümden
Dalıp gittiğim ezelden
Dibi gördüğüm ne ki divanesi olduğum
Umudun seher yeli
Yalnızlık varsa yoksa benliğimin kaderi

Hazandır göç vakti
Sevgidir aldığım öcün zaferi
Bunca kin bunca nefret ne ki?
Yâd ellerde s/üzüldüğüm
İnadına sevgiyle s/üzdüğüm
Yer ve gök ve her anım
Andığım kadar dünde kalan anılarım
Azadesi sevdanın
O kıblede saklı bir tufanım
Kaynayan yüreğin

Kapıp da koyuverdiğim
Nasıl ki kendimden kendime
Koştuğum bilinmezin na’şında esir tutulduğum
O mecazi firarı içime işleyen
Kaderin tok sesi ansızın
Yüzüme gülümseyen
Doğan güneşin
Zarafeti
Bir kıyım olarak addedilse de yaşadıklarımın
Yanında kıyama durduğum en zaruri
İstikamet
Meali umutla eşleşen bir davet

Asaletim babadan
Asiliğim doğamdan
Aksinde sevginin gördüğüm
Rüyalarım da dönecekken
Gerçeğe
Elimine ettiğim hüznün bakiyesi
Evhamlı yüreğimin kıblesi
Ederim olmasa da
Atar damarım ve şahlandığım
İlahi Aşkın zaferi
Tutuklu kaldığımdır iman gücüm

Servetim sevdam ve yanık kalbim
Yenik addedilsem de yakardığım
Kadar yüce Rabbe rükû ettiğim
Anbean boynum
Nasıl da kıldan ince Allah katında
Sağdıcım rüzgâr
Solumdan yediğim vurgun kadar
Var…

Hani dişlediğim kalem
Dişimle tırnağımla tutunduğum devasa kale’ m
Maruzatım yürekten
Def edemediğim hüzünle dertlendiğim
Ezelden beni benden eden
Kabrime yakınım
Kutup Yıldızıdır belki de şavkım
Bazen bir çiçek bazense bir yıldızım
Yâdım, yârim ve yakınlığım
İki cihanda da aziz olsun yeter ki varlığım