2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
366
Okunma
Ayrılık sönmeyen bir kor içini yakan
Dinmeyen bir acı kalbini ağlatan
Bitmeyen bir soru aklına yapışan
Hançerlenmiş yarayla uzaklara fırlatan
Ayrıldı sustu bu kalp bir kez bile atmadı
Dondu kaldı kor ateşler yakmadı
Can gitti canan içinde kaldı
Döndü döndü dünya menzile varamadı
Ayrılana hiç bitmeyen bir taziye
Gidende kalanda bir kaosun içinde
Zaman geçer gider delice
Düştü aklar saçlara tutamadın elinle
Bir daha menzilinden geçermi diye bakınma
Hep bir boşluktasın boşu boşuna tutunma
Her dal kırılcak düşeceksin nasılsa
Geçmez iyleşmez ne sırayla ne zamanla
Onsuz yesen neye yarar
Onsuz içsen neye yarar
Onsuz baksan ne yazar
Onsuz hayat ne kadar
Bölündü gitti kalp herşey buraya kadar
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz