1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
429
Okunma
Ova, dere tepe o kadar yerli yerinde
Bir tek insan eğreti konduğu yerde
Bulutlar, ruhuyla okşuyor sanki tepeleri
Bacadan çıkan duman kirletir esen yelleri
Irmak abı-hayat olup bereketlendirir geçtiği yerleri
İnsan hoyratça pisletir acımadan dere ve tepeleri
Kuşlar semada aşkla kanat çırpar ses çıkarır zikirle
Sapan tutan aymaz taşı ona atar avcı elleriyle
Bir keklik çalı dibinde yavrusuna olurken kapan
Aç mı kalmış insan? elinde tüfekle olur ona düşman...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz