8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1398
Okunma
Sanki yüce dağlar sırtıma bindi,
Altında kaldım da ezildim anne.
Gökyüzü karardı, şimşekler çaktı,
Bir köşeye sindim, büzüldüm anne.
Hayat suratıma vurdu tokadı,
Kalmadı dizimin bitti tâkadı.
Sevincin, huzurun ben de yok adı,
Çile defterine yazıldım anne.
Gençliğimi yıllar aldı, götürdü,
Gülüşümü dertler çaldı, bitirdi.
Yollar beni yine başa getirdi,
Bir meçhul âleme süzüldüm anne.
Diyordun ki: “sular akar arkına”
Hayat çetin, şimdi vardım farkına,
Kapıldım feleğin ben de çarkına,
Âlemin dilinde saz oldum anne.
Nerde o erkeklik, o haykırışlar,
Kepaze halimi şeytan alkışlar.
Çökük omuz, silik ürkek bakışlar,
Daha zemheride çözüldüm anne.
Bir yaprak dökümü, mevsim sonbahar,
Ardından boran var, tipi var, kar var.
Gölgem hançer vurur, nefesim boğar,
Şansıma darıldım, bozuldum anne.
Ayrılık kokusu var, bak, havada.
Neden kuşlar uçar, kalmaz yuvada?
Alnın seccadede, dilin duada,
Peşimden ağlarken üzüldüm anne.
Cevap Yaz