Yollar ikiye ayırıyor gitmeleri...
Ben mi gidiyorum senden?
Sen mi uzaklaşıyorsun benden?
Hiç bilmiyorum.
Sadece rüzgâra kulak veriyorum.
Senin olsun, ölüme göz kırpan kelebekler,
Senin olsun akla ziyan sevmeler.
Son bir nefes gibi, her yeri bulutlara veriyorum.
Biliyorum.
Bir yerim yok, sadece gidiyorum.
Cam kenarında yitik düşlerim.
Koynumda bir parça hüzün,
Kaçıncı vedasıdır bu esmer gölgelerimizin?

Ütüsüz yollarda sürükleniyor gözlerim.
Ve bir ayrılık kırığı konaklıyor benzimde.
Nereye baksam hep sende duraklıyorum...
Buğulu penceremde terliyor,
Baktıkça kendimden geçtiğim yüzün.
Ve sol yanımda atıyor durmadan adın
Kim bilir sen kaç bedduayı adımla kucakladın?

Git git bitmiyor yollar...
Başındayım sanki
Bu münferit masalın.
Bitmiyor yolların uzak rengi.
Her yokuş, her susuş,
Kulaklarımı sağır eden bir ayrılık türküsü sanki.

Bir yerim yok, sadece gidiyorum.
Artık sönüyor hafiften kızıl ve yorgun arzuhalim
Bilmem gözbebeklerimde bu kaçıncı hayalim?
Ah…
Ayrıyız işte!
Bir anlamı yok artık ıslak sözlerimizin,
Sorarım,
Kaçıncı vedasıdır bu esmer gölgelerimizin?






13.11.2014