Bir zamanlar bir yar sevdim Beykoz’da!
Fatih, Beykoz, gide - gele yoruldum…
O zamanlar, köprü yoktu Boğaz’da!
Eğri büğrü dolaşırdım, doğruldum…

Âşıkları sevmiyordu, pek her kul!
O zamanki sevdayı gel ara bul…
İstanbul mu, yoksa kız mıydı makbul;
Kızdan önce, İstanbul’a vuruldum!

Yirmi kuruş, otobüsle Karaköy!
Bir yirmi de vapur için cebe koy…
Paran yoksa dersin ki oy anam oy!
Pasom vardı, bir köşeye kıvrıldım…

Telefon ne elde, ne de cepte var!
Bir jetonun, bir selamı zor savar…
Evde baba varsa, kapı taş duvar!
Boğaz’ın sert rüzgârıyla savruldum…

Ele bakma, gel gönlüme gir, kurul!
Yeter ki sen beni, et hüsnü kabul!
Senden başka, kimim var ki İstanbul!
Kandilli’ de, bir masaya kuruldum…

Rüya gibi geçti, o birkaç hafta!
Bir Avrupa, bir de karşı tarafta!
Boyumu çok aşan onca masraf ta;
Sular aktı, ben de aktım duruldum…

Hafta yedi, tatilse bir gün Pazar!
Yolsuzluktan, oldu tüm bu ah-u zar!
Şimdi, bekler bizi her gün lalezar!
Aşkı sildim, İstanbul’a sarıldım...

İstanbul-1967/Antalya-1985…İLK YAYIN İHYA.COM
Resim: Boğaziçi köprüsünün henüz yapılmadığı yılın anısına...
Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Gide gele hep yollarda aşındım
Her gün böyle dertten derde taşındım
Oturdum da hallarımı düşündüm
En sonunda defter gibi dürüldüm..................................................İYİ OZAN

Gün doğarken sabah sabah neşeme,
Alışmıştım senle hızlı yaşama,
Deniz kızı tavrın, beni köşeme
Yavaş yavaş itti, senden sürüldüm........................birisi.(zekeriya duman)

İstanbul güzeldi sen daha güzel
Sevdalar yaşanmış ezelden ezel
Benim sevdam elbet hepsinden özel
Ayrı kaldım yaşamıma darıldım...................................................Suat Zobu
___________

Bazı zaman olur; gönülde izdir,
Geçip gitmişse de sadâsı tizdir.
Yâr, yâran kim bilir hangi yerdeler?,
Hayâlde yaşayan, bir taze gizdir......................................................Aksakal

Nice beğler at koşturdu bağrımda
Ayasofya, Eyüp iki böğrümde
Nice soysuz tekfur öldü uğrumda
Türklere yâr olmuş nazlı pulum ben
Fatih’in fethettiği İstanbul’um ben…..........................Nurgül Kaynar Yüce