22
Yorum
41
Beğeni
0,0
Puan
1420
Okunma

ay doğarken bir söğüdün arkasından,
güz yağmurlarıyla yıkanmış
suspus bir z/amanın sessizliğinde
esrik bir yalnızlığın ortasındayken tam da
kokunu sürme diye çektim g/özlerime
hercai sayıklamalarımın kanattığı yaralar
içimdeki gökkuşağını ağlatıyor durmaksızın
.
.
gül yüzünde sisli bir esintiyle,
akşamın göçüne hüzün serperek
çekip perdelerini gecenin
.
.
bana sesini
bana nefesini
bana yüreğini
en çok da seni bağışla
ve sonra gülümse
gülümse ki şehrime güneşler doğsun
hasretlikler mevsiminde
ayaza durmasın sevda
2023