bulanık sulara yatırılmış gözlerimle
uykuya gittim orda köpüklenmiş magmaların
çılgın seyrinde göklere yükselen feryatlar
alev alev tutuşan acılar vardı
boğazıma sarılan


merdivenlerden koşan gölgelerin peşinden gelen ölüler
bilmiyorlardı sesinin aydınlık ellerini
hızla çekip aldın karanlıklardan
ruhumdan havalandı
binlerce kelebek


dünya ne kadar yavaştı
seninleyken


ruhuma doğru filizlenen müstesna gülüşünle
rahiyasında mutlu akşamların sinesinde açan mor sümbüller
kalbimi okşayan gözlerinde ah! ışığın o masum şavkı
seninle çarpardı kalbim seninle doğardı güneş
seninle batardı


sonra
birden bıraktın kalbimi
kör boşluklara


yoktu tutunacak bir şey
geldim kapına kilitliydi sımsıkı kapalıydı perdelerin
kilitliydi kalbin sönmüştü ocağın ateşi ağlıyordu eşikte serçeler
yıldızlı şiirler bıraktım kapına dudağımdan öpücükler
ıpıl ıpıl yollar açtım çiçekler serdim kalbine görmedin
duymadın çığlığın gözyaşını



yığıldı karlar dağların tepesine
bir ağaç kurudu bir kuş düştü çatıdan
sonra yükseldi suların debisi
çırpındı suyun kanatları
karalar yükseldi
yükseldi karalar
boğuldu boğuldu
uçurumlar



sonra
düştüm rüyadan
sular çıldırdı
çıldırdı sular
kuşlar öldü
öldü kuşlar





ayşe uçar
27082023