Ukde kaldın içimde, çıkmadın hiç kalbimden
Gönlümden sökeyim derken filizlendin yeniden
Ahlarla, vahlarla, biter iken hayatım
Seninle dirilmiştim, seninle yanıp söndüm

Kaplayıverdin dünyamı, esir aldın beynimi
Azalmadı hiç sevgin, alevi hep yepyeni
Aşkımız hiç dinmedi, tıpkı ilk günkü gibi
Gördüğüm her nesne karşıma çıkardı seni

Ne köyüm kaldı ne yurdum ne de yar
En pürüzlü yerde bile ayaklarım kayar
Buz gibi sudan da içsem, yüreğimi yakar
Hayvanlar bile bana, acıyarak bakar

Sevdama asla vuramazsın ki gemi
Boşaltabilirsen, kendin boşalt kalbimi
Öyle bir mecraya girdik ki bizler
Leyla, Mecnun bile yanımızda acemi

Yarsiz kalmak, yetim olmaktan beter
Halim bilinmez ki denilsin artık yeter
Günbegün çoğalır bendeki acı, keder
Yarin adı bile beni heder eder, mahveder

Zevk alamazsın ki Dünyadaki zerreden
Başın sürekli dumanlı, kurtulamaz dertlerden
Yarin hayali akseder çıkmaz asla zihninden
Mutluluk uzak durur, evine bile giderken

Kesilince iletişim, son bulunca nameler
Geçmişte yaşananlar, gelip kalbimi deler
Zihnimde dolaşır, gezdiğimiz tüm yerler
Kısır döngü misali, önüme serilirler

Geçmiş, pranga olmuş bağlıyor her seferde
Yapışmış, bırakmaz zihnimi ne akşam ne seherde
Dona kalmışız ikimiz de dururuz aynı yerde
Kaderimiz böyle imiş belki buluşturur mahşerde

Biz de yeryüzündeki aşklara damga vuranlardanız
Dünya hayatımız boyunca, durmadı hiç sazımız
Kısa bir münasebet dışında her gün yandı canımız
Döküldük, yaşlandık ama bitmez intizarımız

Elveda Dünya, elveda bizi yakan aşk
Bak kapladı bizi, içimizde yeşeren başak
Hayat bitti, bitiyor, işte geldi son şafak
Sıkıntı, meşakkat derken sona erdi bu durak

26.08.2023-Ankara