Nasıl da aydınlattın zifiri karanlıkları
Akıl da, izan da almaz
Sendeki varlıkları
Oysa üfleseler sönecek bir mum ışığı gibiydin
Ne zaman nasıl böyle ışıyıverdin

Kalbim sızlıyor seni düşününce
Aklım almıyor seni izleyince
Gözüm görmüyor izlesem de
İçinden taşan coşan
Nice yağmurları nice fırtınaları
Nice selleri nice afetleri
Nasıl bertaraf ettin de
Işığın sönmeden geldin bu güne

Gül yanaklım
Pamuk bakışlım
Lüle lüle saçlım

Koştun kimse koş demeden
Tuttun kimse tut demeden
Yoruldun mu dinlemekten
Susmayan çığlıkları beyninde
Bıktınmı düşünmekten
Ne oldu ne olacak diye
Yıktın mı içinde büyüyen dertleri acıları
Yaktın mı sana ulaşan sıkıntıları

Sen benim çarem çıkmayan ruhuma
Sen benim huzurum durmayan kalbime
Sen benim tek yolum almayan aklıma
Sen sendeki sönmeyen cevherlerle

Hayatsın, ışıksın, dünyasın

Korkma, solma, yıkılma
Işığın sönmesin kalbimde

Kızıma
23.07.2023
Kudret Merttürk / BERLİN