Yeter dedim, biraz da şarkı, türkü yazayım!
Hep ciddi meseleler sağlığımı çok bozdu!
Boşa geçip gidiyor, sımsıcacık yaz ayım!
Aslında bestecilik, elimdeki tek kozdu…

Solda sevda dururken, neyime benim hır, gür!
Sevda deyince bir de, seveni bulmak lazım!
Ondan da bol ne var ki, ağlama hüngür, hüngür!
Hak var, hakikat var, bir de doğa cancağzım…

Hakk’ı seven pek çoktur, hakikat; solda sıfır!
Yalanı Allah sevmez, gözdesidir her kulun!
Mahlûkat döner durur, sanılır ki, hep fırfır!
Dünya güneş peşinde, kullar para ve pulun…

Alınganızdır bir de, yalanı tek koyarız!
Doğrular çok hızlıdır, insana nal toplatır!
Safları kandırarak, gözlerini oyarız!
Öyle masumuzdur ki, yürekleri hoplatır…

Devleti götürürüz, halkın ayakaltından!
Yoksul kalırken millet, hırsıza alkış tutar!
Yalanı doğrulturlar, sanırlar; som altından!
Çalan Agop’un kazı, her bulduğunu yutar…

Haydi, şimdi söyleyin, bu yalancı dünyanın;
Sevmek güzel diyerek, neresine kanayım?
Neydiğini öğretir, Hanya’nın hem Konya’nın!
Ben tek sevmekten değil, akıldan çok yanayım…

Karaman-2023/08
Halil Şakir Taşçıoğlu