1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
443
Okunma
1990’lı yılların başlarında talebe iken geç saatlerde otobüsten indiğim Kastamonu vilayetinde, bir yağmura yakalandığım anları şi’retmek istedim...
Yağmur yağıyor, ben ıslanıyorum,
İçime işliyor yağmurun sesi.
Bitmez, tükenmez özlemler var,
Çaresi yok; bu, sevdanın cilvesi...
Kara bulutlar göğe tüller geriyor,
Lambalar puslu, loş ışıklar veriyor,
Hemen her yer gurbet, her an hasret.
Zaman vuslata adım adım yürüyor...
Yağmur yağıyor, gece zifiri karanlık,
Hava soğuk mu soğuk, bedenim cayır cayır,
Evler, sokaklar, caddeler, tüm şehir uyur,
Bu saatte bir ben, bir de gökler uyanık...
Soğuk, taştan bir duvara yaslanıyorum,
Yağmur yağıyor, ben ıslanıyorum...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz