1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
403
Okunma
Hayali arabalarımız vardı
Bizi çocukça mutluluklara götüren
Değnekten atlarımız.
Evlerimiz vardı bize saray gibi gelen
Toprak Bahçeli
Çiçeklerimiz ve meyve ağaçlarımız.
Ağlamazdık çikolata diye
Kavurgalarımız vardı
Mis gibi kokan helvalarımız.
Dünyayı dolaşsak yorulmazdık
Sıkılmazdı canımız
Az şeyle mutlu olur, çok şey istemezdik
Üzülmesin, yorulmasın diye anne babamız.
Düşüp kanadığında dizimiz
Hani "tuzu döktün" derlerdi de
Tuzu aramaktan acımazdı yaramız.
Ne güzeldi yağ satarım, bal satarım
Saklambaç, yerden yüksek, çelik çomak
Elim sende
Ve saymakla bitmeyen oyunlarımız.
Oysa bugün
Kendi sanal dünyalarında
Çocuk olmayı bilmeden büyüyor çocuklarımız...
(Hicranî)
5.0
100% (3)
Cevap Yaz