Şirin’e rastladım gönül dağında
O güzellere has nazı kalmamış.
Sorma dedi. Ferhat yoktu yanında
Karşıma çıkacak yüzü kalmamış...

Yâr yoluna baka baka yorulmuş
Yaşlandıkça kâhır çekmek zor olmuş
Ferhat’ım kendine başka yâr bulmuş
Gönlünde vefânın izi kalmamış...

Nerde bir bakışa ömür veren yâr
Nerde her zorluğa göğüs geren yâr
Gözünü kırpmadan nâr’a giren yâr
Şirin’e diyecek sözü kalmamış...

Şu dünya sarsılıp kopsa yerinden
Sanırdım ki Ferhat geçmez yârinden
Söküp atmış Şirin’i yüreğinden
Sönmüş âşk ateşi közü kalmamış...

Sararıp soldurmuş zaman yüzünü
Sildi, arkasını dönüp gözünü
De ki: Şirin almış kefen bezini
Gayrı bu dünyada gözü kalmamış...

De Hicranî’m Şirin nasıl dayana
Sevdamızı kurban verdim zamana
Öyle bir baktı ki son defa bana
İçinde en ufak sızı kalmamış...

26/7/2023 (Hicranî)