Ne sevmelerin ne de ümitlerin deryasındayız
Kasavetli ruh halinde adına hayat denilen
Biri binerken diğeri inen, bir garip limandayız.

Masumdu duygular ve yoktu kırgınlık aramızda
Yıllar yılı böyleyken hal, şu garip gönül sofrasına
Kimdi ki o saçan zehri, biz peteğe bal ararken
Tercihler açtı belli ki, durmuyor kan, kanar yara .

Ben ile biz arasındaydı tüm seçimler değil mi
Ezelden biz dediydik de, hor görüldük şu hale bak
Diller ayrı türkü söyler, rüzgârsa bir başka eser
Kimdi yolları ayıran, buna kardeşlik denir mi?

Bölüşmüştük her ne varsa, kadimdi sevgimiz başta
Sen değiştin bir görseydin, ezdin sevgileri ezdin
Beslenmişti geleceğe huzur dolu onca ümit
Kalemden damlayan gülken, şimdi çöle oldun vaha.

Ölümüneydi dirlikler, kahve falı değildir hayat
Ufuklar bir yanıp söner, boşa gider selâm, berat
Ömre ziyan değil mi bu, belli ki için de rahat
Oysa kavlimiz bu değil, hayat sensiz ne de berbat.

Girdi aramıza nifak, ne versin ki yarın bize
Hatırlasaydın maziyi, el ele idik ve diz dize
Eksilmezdi tebessümler, o anılar neredeler
Sırtı dönen sensin bize, unut bizi bak keyfine.

Eski resimlerde izin, gülüşüne hasret evin
Bize kalsa dursun zaman, bana geçmişi getirin
Her anında vardı lezzet, şu son perde oldu zulmet
Son demlerde şu hayatı, inan bize zindan ettin.

Ne kelam yazmalı bilmem, içte derindir burukluk
Her yanımda var iken su, nedir yaşanan susuzluk
Değmemiş ki sevgi sana, yaban bakmışsın bu yana
Çölde serap gören kula, inan bizi sen eş ettin.

Ne diyeyim baht böyleymiş, kullar haddini aşarmış
Ne yazık ki sabır denen, durmazmış o da taşarmış
Güzellik döndü tersine, gittin inatla dikine
Şu çizdiğin kader yolu, ayrılıklara adanmış.

Mesut ol diyemesem de, bir izin kaldı yürekte
Zaman geçer fark edersin, kardeştik, candık dünde
Silmişsen canları çoktan, ne diye vurayım dize
Geçmişi unutamayız da, yer yok bize gelecekte.


Oğuzhan KÜLTE