Ölümümü imgeleyebilirim
Bir betimleme ansızın infilak eden
Körebe oynadığım günlerin özlemi içindeyim

Karartı ise yaşam
Her veda nasıl ki erken
Körelmiş iken insan
Ruhumu dezenfekte edendir şiir

Ne martaval ne üstünkörü
Hicabın eşiğinde yaşarken
Hicretidir yüreğin
Kabir azabını deşen iniltiye değil
Kalp gözünde saklı müzmin sevgi
Dirilen ruhun temaşasıdır şiir
Kayda alınan ömrün hikmeti

Rengi nedir ölümün,
Bozkırında ömrün
Yiten midir?
Gidenin arkasında gök mavisi bir dehliz sunar sana Tanrı,
Hibe ettiğinden fazlasını heba ederken kader
Ve ölümcül bir diyezdir,
Gamlı notaların efkârına bandığım sol anahtarı
Bense sağdıcı olduğum şiirin
Güvenilir bir sığınak olduğunu sanmıştım ve bilemedim…

Kalem yazmadığında
Ölümle el sıkışacağımı fısıldamadı kulağıma
Hiçbir şair:
Beti benzi atmış nefsin arkasından
Kovalarca yaş döküp de arındım
Şiirin temenni ettiği ilhamın
Gölgesinde büyüyen bir yemindim ben, muallim
Ve öğrenci olmanın bir hezimet olduğunu
Söylemedi de bana hiç kimse
Meziyet bildiğimse
Şiir yazdığımda
Uçtuğum semanın kanadına konan bir kelebek gibi
Kelebek ömürlü şiirler yazmayı bir şey sandım…

Sandukamda saklıydı ne de olsa dünüm
Güleç bir şiir bildiğim ömrü
Gergin bir ipte yürümeyi öğreten ölümü
Küçümsediğim kadar hüznü
Devasa bir izlekte
Derdi tasayı yüklendiğim kadar
Yürümeyi öğretendi Rabbim, kader
İzin verdiği mühletçe
Kederimle cilveleşti kalem

Kanadım da kandım da
Kardığım her şiir
Kaybolmayı meziyet bildiğim günbegün
Bulup buluşturduğumdu sağımdan solumdan
D/okunması ile ilintili
Bir his bir duygunun da muadili
Depreşen hüzün
Darlaşan koridor
Delişmen rüzgâr
Delici b/akışlarında ilhamın
Kadirşinas bildiğim kadar da kalemi
Devirdim de putları

Dağıstan’da saklı şafak gibi
Mahşeri yalnızlığıma konan kodaman kuşlardan
Çaldığım kanadı
Çırptım ve çırpındım
Ve çıldırdım kalem beni terk ettiğinde
Ölümün resmiydi boş sayfa ve melankoli
Ölümcül bir taarruz iken yazmanın meali
Yaşamaktan öte
Ölümsüz kılındığım değil miydi sahici mezarım?

Yâdımda kalan her özlem
Öznemle sevişen
Adımdan ötesi
Mahlas bildiğimse sevginin yongası
Ve tehir ettiğim kendimle ilintili
Kendimden uzaklaşmanın hikmeti
Kendim olarak kaldığım kadar
Kimsesizlikle iştigal ettiğim her yemini
Bozduğum gibi
Bozuntuya vermeden yolun teamülü
Öykündüğüm mazimde saklı nice gizi
Teşhir etmekten öte
Tensiye ettiğim içimde saklı o yetimi
Bağrına basan bir arayış..

Gel gör ki günbegün ağrıma giden serkeş bir fısıltı
Olmakla ölmek arasında gidip geldiğim
Döngünün de rehaveti
Var olmanın izdüşümü
İlla ki mi şiirde saklıydı?
Yokluğunsa asaleti
Koyamadığım o nokta
Ne varlığıma ne kalemime
Sadık kalmakla da eşdeğerdi
Tanrıya bağlılığım
Tanrısal bir d/okunuş bildiğim
Yazmanın mahareti ile boy ölçüştüğüm
Azgın dalgalardan arda kalan
Sadece ve sadece üç noktalı bir hüzün…