Yanmazdı öylesi canım derinden
Sarsılmazdı kalbim böyle yerinden
Zehir yudumlasam da ellerinden
Acım yanağımdan öpsen geçerdi


Değildi yüreğim hiç laf anlamaz
Vakit böyle hırçın asi usanmaz
Gönül defterine hasret yazamaz
İçime can suyu serpsen geçerdi


Düşlerime gelip hoş bakan gözle
Yakmasaydın şayet aşkımı közle
Sevda kısrağını tatlı bir sözle
Vuslat nidasıyla tepsen geçerdi



Boyadın kalbimi kederle yasla
Biledin gönlünü hep ihtirasla
Girmezdi gönlüme başkası asla
Aklımın ucundan hep sen geçerdi


Yanmazdı ruhumun loş kandilleri
Gönlümün lehçesiz aciz dilleri
Üşütmezdi böyle sahra çölleri
Üstüme sevdanı örtsen geçerdi


kaderimiz bir gün gülecek gibi
Ruya değil sanki bir gerçek gibi
Müstesna kokulu bir çiçek gibi
Hep yanı başımda bitsen geçerdi


Geçerdi ömrümün kara demleri
Ruhumun ıstırap ve elemleri
Dökülür başımdan aşk meltemleri
Bir kez dudağımdan öpsen geçerdi