Nafile pişmanlıklar duyup’ta
Dönmen bana,
Ben senin yolların da ölüşümü
Kaybettim..
Attın ya yüreğimi böyle tenha
Yabana,
Çehremde tebesümü gülüşümü
Kaybettim.

Kırlangıçlar da gitti senin gibi
bir An’da
Umudu tam alnından öpüşümü
Kaybettim
Artık ne yapsın gülüm,
ölüm ne yapsın bana
Adı evlilik olan tek düş’ümü kaybettim.

Ayrılık elmasını al yerinden
Dişlerken
Çürmüş bitmiş gibi son dişimi
Kaybettim
Vuslat hayalleriyle yanıp seni
Düşlerken
Sanki kadim bir dostum,
Kardeşimi Kaybettim...


Düşmanla kuşatılmış mahzun kaleler gibi
Kadere boyun büktüm sarı laleler gibi
Hülyamı da yitirdim,sevdamı da sen gibi
bir zemheri kış günü güneşimi kaybettim.


Gönül yurduma kan’la sürdün
ihtilalleri
Saymakla bitiremem yaptığın ihlalleri
Yıktın ya içimde ki çocuksu hayalleri
Hem kariyer planım hem işimi
Kaybettim..
Dokunur mu bana bu, yangının
Hâleleri
Ben ki sevda isimli ateşimi
Kaybettim.
Şu alnıma yazılan ruh eşimi
Kaybettim.



Artık yüreğimde ki o çelikten kilit yok
Ne ardın sıra koşmak nede öyle gel, git yok
Acılar hep diz boyu artık benden ümit yok
Hayatı deli dolu sevişimi Kaybettim,