Şimdi mısralarımda
acı dolu sözler var
Mutluluktan bi haber
kan ağlayan gözler var
Hüzünler var tarifsiz
derin derin izler var
Sokakaklarımda yağmur
avucumda közler var
Yanıyorum zannetme
Avutan denizler var

Fedadır al ömrümü
alda ekle ömrüne
Kıldan bile incedir
gönül boynum emrine
Ne leylayı koyarım
ne Şirini yerine
Sensiz ışıklar zulüm
gözlerimin ferine
Bir kalem bir de kağıt
aşk dolu gözlerine
Ben seni böyle yazdım gönlümün defterine


Şimdi mısralarımda sensiz
Cehennemler var
Yüzümde kederden iz
Gözlerimde nemler var
Yaşıyorum zannetme
öldüren elemler var
Uzaklar var tarifsiz
Hasret dolu demler var

Göz yaşında ben varım
ağlayan her çocuğun
Bir meçhul var sonunda
şu tuhaf yolculuğun
Sonra yıkılmış düşler
umutlar yığın yığın
Ve yanık garip gönlüm
mahkumu yalnızlığın
Al oku bu şiiri, şiir değilse bile
Bu şiir ki resmidir en acı Ayrılığın



Şimdi mısralarımda
Yasaklanmış diller var
Eylül vurgunu renksiz
Boynu bükük güller var
Bekliyorum zannetme
Kavuşacak günler var
O rüzgar dindi gülüm
O yangın söndü artık
şimdi mısralarımda nefret gibi
küller var.