Bekledim...
dinmedi yokluğunda
gözümün seli
Tutmadım elime,
uzanan hiçbir  eli
Ağır oldu,
seni böyle sevmemin Bedeli
Gülmedim,
sen benden gittin gideli
  Sevmedim kimseyi çöl çiçeği.


Ne celali takvimler tükettim
yokluğunda sabrımla
inadından bıkar gelirsin diye
Hasretini kalbime yük ettim
Sırdaş oldum kahrımla
Gururunu yıkar gelirsin diye
Hayalinle seviştim geceler boyu
Dönüşünü düşledim Yalnızlığımla.
Belki bir gün çıkar gelirsin diye.
Çok bekledim seni çöl çiçeği...

Bekledim...
Kapı eşiklerin de
Pencere kenarların da
Bekledim...
Bayramı bekleyen çocuklar gibi
Bekledim seni.
Titredim Eylül bakışlı,
esmer gecelerin ayaz koynunda
üşüdüm
Kendimden çok seni yaşadım
Seni düşündüm
Her gece gözlerimi hayalin ile yumdum
Bir gün şu gönlümü sevmeni umdum
Yandım  hicranınla
Katre katre eriyen bir mumdum
Yoluna adanmış bir kurban
Yalnız sana mecnun,
yalnız sana vurgundum
Ben sana mecburum diyen
Şairi bilmem,
Ama ben sana gerçekten mecburdum.     
tükendim,
Artık yoruldum.

Usandım hasretinden
bıktım nazı’ndan
Kalmadı bir beklentim
Ne baharından ne yazı’ndan
Mutluluktan başka bir şey dilemezdim
Bir el veda deseydin en azından

Seni uzaklardan sevmeyi de öğrendim
Acı hayatımın acı gerçeği
Gözlerimden yağmur bekleme artık
kurudu Gözlerim
Çöl çiçeği.