Gün batarken düşler ardında
Kana benzer kızıldı
Sarayburnu
Kız kulesi vakur
Saklanmış ardına
Koskoca bir sarayla
Minareleri durur
Ve geride Ayasofya
Sultan Ahmet ihtişamıyla
Ne yaşanmış bu kentte
Umursamaz tavrıyla
Göçmen kuşlarda vardı
Yalan yok
Kanatlarında bahar
Konmuş koca limana
Martılardan bir tarla
Zor bir süreç demişti doktor
Operasyon kitle
Kemoterapi
Tek şansınız genç olmanız
Oysa gençti annesi
Kanser denen illetle
Erimişti bedeni
Ne gördü insanları
Ne gördü insanlar onu
Kaldı kıyıda bağlı bir sandal
Dilsiz bir fener gibi
Solarken gün
Başlarken çaresiz yalnızlığı
Öfkesiyle ayıktı
Uçuşunca martılar
Sildi tüm anıları
Düşmeliydi yollara
Sığacaktı yaşamı
Şu kısacık zamana
Katar olmuşken kuşlar
Çağırdı Kazdağları
Bırakacak kahrını
Nice destan saklayan
Egenin dalgaları
Bir pınar başı bulsa
Yanında Sarıkızı
Dinlese anıları
Dökülmeden saçları
Hissetse rüzgarları
İşte böyle başladı
Son sandığı masalı
Uzak olmasa da yollar
Sinsi bir tuzak oldu
Gecede yalnızlığı
O varmadan oturmuş
Gittiği her şehre sancısı
Girdiği tüm sularda
Umutla sarıldığı
Örter sandığı renkler
O mavinin tonları
Grilere bulandı
Assos da rakıya katıp göz yaşını
Yaktı tüm limanları
Akçayda sığıntıydı
Bıraktı Ayvalığı
Dinleyip o çağrıyı
Nedensiz durduğu o yol kıyısı
Bir sigara içimi o şarkı
Son kez dinleyip de
O mahur bestede Ahmet Kayayı
Bir de seslenince
Rüzgarların ıslığı
Düşünmeden atladı
Yırtıp uçurumları
Bir son için ne müthiş
Ne güzel kıyılardı
Kopardı kistlerini
Ebedi sahiplendi
Egenin mavisini
Son resim
Son şarkı
Son hüzün
İlk şiir gibi
Kaybolurken öyküsü
Bulmuştu mabedini
Sustu gök
Sustu deniz
Şaşkın vurdu kıyıya dalga
Çekti aldı içine çağanoz akıntısı
Usulca sarıldı sular
Öyle narin öyle duru
Silik bir ay doğmuştu ölüme inat
Balıklar oynaşırken gümüş
Ve çırpındığı suda yakamoz ışıltısı
Süslemişti saçları
Saklamış nice aşkı
Egenin sularını
Ne çoktu yıldız
Ne çoktu su
Ne ağır umutsuzluk
Ne kötü şey mutsuzluk
Attı yüreğinden dertleri
Boğup da ciğerinde kistleri
Boğazında bir yumru
Savruldu
Söylenmemiş veda sözleri
Kaybolurken sularda
Hastalığın sanrısı
Atmasa Ali ağları
Varmasaydı sandalı
Bu deniz
O yosunun kokusu
Bu adsız sahipsiz kıyı
Bilmeyecek sevdayı
Ölseydi deniz kızı
Başlar mıydı masalı
AHMET GÖÇER
gÖRSEL Kıyasi Aybak