1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
492
Okunma
Dinlenmeden önce demlenmeliymiş insan;
Yoğrulmalıymış hayatın hamurunda son şeklini alana dek…
Düşmeliymiş ömründe en az bir kere;
Görebilmek için yanında kimlerin kaldığını…
Savrulmalıymış rüzgarların önünde
Ta ki yerini buluna kadar…
Kırılmalıymış yıkmak için duvarlarını.
Kanat çırpmalıymış süzülerek
uçsuz bucaksız gökyüzüne.
Sıyırmalıymış ayaklarından prangalarını..
Öldürmeliymiş ayrılığı kalbinde.
Beklemeyi öğrenmeliymiş;
bekleyen her şeyin soğuduğunu savunanlara inat soğutmadan yüreğini sabırla..!
Gözyaşı dökebilmeliymiş pişmanlıklarına;
Tekrarlamamak için hatalarını…
Kaybetmenin de hakkını vermeliymiş gerektiğinde
Onurlu bir yenilgiyle…
Teslim olmalıymış sonbahara;
Dökmeliymiş yeniden dal vermek için yapraklarını…
Seyyal Tanır
5.0
100% (4)