2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
271
Okunma
Seni severken beni üzmüşlüğüm geldi gözlerimin önüne…
en savunmasız yerimden (yüreğimden )vuruşun sonra.
Çiçekleri bile yeşerten bir umudu soldurmak büyük marifet olsa gerek…
hani ölümlü bedene yüklediğim ölümsüz manalarda yitirdiğim güvenim..!
kul korkularından mülhem,
umutları ayağa kaldırmaya yetmiyor özlem.
Hep acabalar dolanıyor şimdilerde ayaklarıma
bazı sorular yanıtsız.
İnsan en çok kendine boyun eğmeyenden vazgeçemez
ve en çok teslim olana kayıtsız..!
Seyyal Tanır
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz