3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1220
Okunma
Acılar katlanır mendil gibi
avurtlarımdan süzülen gözyaşları
üşütür sensiz bedenimi
şafak sökerken
gökyüzünde belirir yüzün
Yıldız gibi parlar
lepiska saçlarının her teli
kaldırıma düşer ruhsuz gölgem
kırlangıç göçüde başlar
yalnızlıklarda
son cemrede düşer toprağa
Acılı huzur sarar ruhumu
siyah sırnaşık
gece uykusundan uyanır
şimşekler çakar ardı sıra
çoğalırsın içimde
yeni patlamış tomurcuk gibi
Dağlarımın ulaşılmayan en güzel yerinde
bekler beni sevdan