Griden sıyrıldığında eksik bir şeyler var beyazin teninde
Göçmenlik yagdi senin ardindan
Kendi masalindan bir anlatacak sen cikaramadim sevgili

Uzun müddet yorgunluğumu kıyasıya sürdüm dört nala
Eskilerini topladım uzak ülkelerin sustugu yerlerde
Sırra kadem bastın sende sevgili
Ilık rüzgarların sıkı sıkıya estigini gormeden kayboldun
Birden aydinlanacağın güne kadar

Arada yavaşlıyorum sessizligi ogrendigim zamanlarda
O derinliklerde senin konuşmalarını duyar gibiyim
Sen ozlemekle çiçek açtığımdan beri
Cokta bahçelere çıkamaz oldum

Adının
Hele kıvırcık lı hallelerinin
Neyse
Sen daldın dunyanin kıvrımlı cezvelerine
Kahvenin kırk yılına daha var
Diyorsun
Biliyorum
Ah şu gaflet
Olmasa acımızdan rengimiz solar

Desem ki
Kavuşmalarımız
Ya da ayriliklarimiz
Hangisi icin hangi saire dem vursam

"Yerde kavuşamayanlar gökte kavuşurlar. Ve bir uğurlu anda kavuşmak isteyenler kavuşturulurlar"

Demiş Sezai Karakoç...