Bölündü uykular ,
Gece yarılarını geçmiş saatleri ile yüzyüzeyim.
Ay başına buyruk , ferime gölgesi dahi değmez
Uzayıp giden sonsuz bir aitsizlik bu,
Artık Sardunyalar da o şarkıları söylemez .
Sanki hiç bilmediğim bir Ezginin içindeyim ,
Dudağıma işlemiyor yabancı bu acı.
Gelmeyeceğin yol kenarlarında dimdik başında tacı,
Gök aynı mavi de kalmasa da diri bu inancım.
En çok buğday sarılarına değecek gelişlerin.
Sokaklarındam önce denizlerime sinecek kokun.
Terime değmeden terin
Sokak çocuklarını şenlendirecek dokunuşun.
Rivayeti bu ya inancımın;
Gelişinle tanrı gözyaşını silecek.
Mahşerler devrilecek,
En büyük kıyametimiz kavuşmak olacak.
şimdi boş kalan kuracağım sana beşik,
kollarım asırlardır sana sarılmadı.
Gözlerim hiç denk gelmedi gözlerine,
Rengini bilmem teninin.
Âlemler öncesinde verilen bu özlemin hatsiz vurgunundayım
Yürüyüşünü bilmem boydan boya
Adımların mıh gibi aklımda ama.
Koca bir cihan ayaklanmayı bekliyor seninle
G eceyi terk eden ay gelecek
Tüm yörüngeler sana çıkacak
Ve ben yüzyıllar boyunca olan bu uykusuzluğumu seninle dindireceğim.
Gel doğu batı -güney kuzey tüm yörüngeler yerini bulsun..