0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
476
Okunma
Tutsan elimi;
Geçecek sanki daha önceki bırakmaların.
İlmek ilmek işlediğim ruhuma seni,
Uyutmaya çalışmam, vazgeçerim bu deli intiharın.
Kokusu bana değmeyen en ücra yaprağın;
Koru rengine güvendiğin dalın.
Ölmüş çiçek mezarlığını bilmez kimse.
Sen ki; bırak balkona ölmüş çiçeği,
Semtine dahi ruhsuzluk değmemiş bir başkasın.
İçimde koca bir orman yanarken,
Bundandır içimin sana gitmesi.
Yürünecek onca yol varken,intihar bitmesi.
Kalanı gün gün öldürmek.
Senden sonrasına meil edemiyorum
Tanısaydın sen gibisini
Dünya dönerken olduğun yere çakılıp kalırdın.
Çiçek gördüğün her yerde sana yetişmeye çalışırdın
Her köşe başında çıkacak gibisin
Ama koştuğum hiç bir yerde değilsin.
Ve bunun yükünü hiç bilmeyeceksin.
5.0
100% (5)
