8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1324
Okunma
bu şehrin ışıkları/yaşadığım şehir
yüreğime yansır
köhne bir hengame sanki
gecenin avuçların da seyr-î temaşa eylediğim
hüznümü saran parıltının
tümü vasat
sıradan bir melankoli bağlar
aydınlık tılsımı bir koloni yumağı
öylesine asılı /hükümsüz
sessiz sevdalara gömülü
hani; kucaklayabilsem gecenin rengiyle birlikte
belki asılı durmazlardı böyle
boşluğa demlenmiş kon’u
dokunsan hafiften gizemine
kahırlı yürüyecekler
yek-pare acılara sanki
bu şehrin ışıkları
avuçlasam
alsam gecenin rahminden
savurabilsem yıldızlara
düşkünlük mü sayılır?
yoksa geceye bir ihanet mi?
yüreğimi saklasın diye
hüznümü
bu şehrin ışıkları