gecenin koynuna uzanıyorum
sensiz anların kabusu gitmedi üzerimden
ruhuma sinen kokunla avunuyorum

aşk yalnızlığın hastalığıdır/demiştin
bırakıp gittiğinden bu yana
düşkünlük şemalarını çiziyorum
gecelerime

kaç gece çıplaktım sana
odam da kaç sabahın düşüne uzandık
frekslerden alıntılar yaparak
sana okuduğum ayetler
şiirlerin kısık dili
ve roman sayfalarındaki sevişmelerin
anlamı yok muydu?

sual yanlış
biliyorum...!
derin hazların kokusunda demlenirken bana
gece koynumuzda bir yosma mıydı?
yoksa bekarların orgazm hikayelerinimi
okuyordun kollarımda
ısıttığın gecelerimi kaça sattın?
kadehimde kalan dudak izlerini,
yatağımda kalan kokunu nasıl sileceğim.

giderken gecemi bana bıraksaydın
zihnimde kalan
hazını, ilintilerini almadan
sığındığın şehir ışıklarında
yeni kurbanlar mı buldun kendine?
giderken gecelerimizi çalma
şehir....

(yorgun bir gecenin kollarında sadece bir tebessüm bu şiir)