Ojemin Rengi

Siyah giydi bugün
Silah halinde beyhude
Büzülerek otururken
Koynunda su torbası sarkmış
Boyuyor tırnaklarını, siyah ojesi, simsiyah

Ruhunu tırnaklarından bilirim
“Nasılsın” diye sormadan
Eline göz ve bir cep dikerim
Her renk ayrı bir ruh
Her renk ayrı bir dava kendime kaybedeceğim

En iyisi kızıl
Lav bilir bunu
İçi nasılsa, dışına çıkmak isteyen
Bir yanardağ
Bir boynum
Bir gün sonu uzun mesailerden sonra
Etime nöbetçi yazılan benim
Rengimi sorma
Etim gökkuşağı

Şimdi mor geçirdi
Açık mor bu
Sancısı var bu rengin
Halini tahayyül edemezsiniz
Ruhunu sormayın
Kendiyle meşgul
Kendiyle davada
Kendiyle savaşta
Hiç bitmek bilmeyen efsun

ve sonunda yine “ben” kazandı
Pes etti didişmeyi
Pes etti çaçaron olmayı
Beyazlara karşıtı
Karışmaktan biraz mesul
Bir huzur, bir teslimiyet
Kendiyle barışık
Kendine bahtiyar
Boyadı beyaza tırnaklarını

Çok nefes geçirdim dedi
Buraya kadar