Mevsim bahar olsa, dağları sisti
Bir yanı doğarken, bir yanı yastı
Bilmem bu dünyanın ne idi kastı
Hayalden, umudu biçiyor hayat

Pirüpak gönüller hüzne banıyor
İçten içe bir bak nasıl yanıyor
Başa türlü türlü haller sunuyor
Düşe kalka böyle geçiyor hayat

Kimine cennettir, kimine züldür
Bir yolu taşlıdır, bir yolu güldür
Çoğuna rahmettir ,çoğuna çöldür
Zengini, yoksulu seçiyor hayat

O körpe didarın rengi solacak
Siyah saçlarına aklar dolacak
Gücün tükenince, dertler bulacak
Gençliğini alıp kaçıyor hayat

Sanma ki ebedi yerin burası
Yaşam ile ölüm nefes arası
Her gelenin vardır bilki sırası
Ecel şerbetini içiyor hayat

Hatice Olkuner

Üstadın kaleminden
Şu dünya çölüne düştüm düşeli
Anlamsız yaşama sahte güleli
Bu aşk’ın nar’ında yandım yanalı
Kurumuş güllerim, biçiyor hayat

Sevdalandı gönlüm, zamanı geçti
Kader buldu beni kendine seçti
Doldurdu ağuyu yudumla içti
Düşe kalka yoldan geçiyor hayat

Seyran etsem seni görmüyor gözüm
Kime söz söylesem hükümsüz sözüm
Hep yokuş yürüdüm, olmadı düzüm
Yürüyor kervanım geçiyor hayat ..
————————————Kul Seyyah

Ne yapsan bir bedel ödenecektir
Hafazan melekler bildirecektir
Kabirde pencere açılacaktır
Seksenin de olsa açıyor hayat
..........................Ferhan (Şavşatlı)