Geceler düş kırıklığıma
Sarılıyor sinsice bir yılan gibi
Seni düşünüyorum simsiyah gecemde
İsmin bir şarkı gibi
Dudaklarımdan dökülüyor geceye
Alışamadım yokluğuna
Kimsesizliğim çörekleniyor yüreğime
Kirpiklerimde çiğ taneleri
Hep o yasak sokaklar düşlerimde

Duyuyor musun taa o uzaklardan
Bir ikindi vakti kurşunlanmıştı umutlarım
Sana ağlıyordu mısralarım her gün
Şimdi bir mumun titrek alevleri gözlerim
Her gün biraz daha yitiriyorum kendimi
Ayrılık çöllerindeyim sensiz, kimsesiz

Bir Sonbahar’ı daha uğurluyorum
Sen yoksun
Siyah gözlerin yok
Bulutlar birikti yağacak gibi
Benim sağnaklarıma uyamaz hiç biri
Kaç Sonbahar geçti; mevsimler uyudu içimde

Kasım hüzün günü
Ve yine bir Sonbahar
Yüreğim kasırgaları estiriyor içinde
Uzak diyarlardaki yolcum ! hala nerdesin ?
Yokluğumun içindeki umudum
Silinsin kaderine yazılan bu yazı
Beklemekteyim her an
Işıksız
Ekmeksiz
Susuz beklemekteyim

Yüreğimin Sonbahar kentinde
Şiirler yitirir ellerim
Zındanında bekleyenler kadar mutsuzum
*

Günay Koçak 25 / 05 / 2023



Özkan hocama teşekkür ederim

Kaybolmuş umutlarım yarinlarimda
Arar gözlerim seni yoksun yanımda
Yüreğimdesin her an dolaşan kanımda
Yarınlara yolcuyum sensizlik nazarında