Depremin ne zaman?
Nerede?
Olacağı belli değildir.
Ama!
Ne yapacağı bellidir!
Onun için, oyaIanacak, vakit yok derler...
Gönül depremi de aynı....
Ansızın!
Kalbin, Aşk depremine yakalandı mi?.
Aklını başımdan...
Kalbini yerinden alır.
Sallar, fırlatır atar seni.
Sonra, kalkamazsın ayağı.
Yerden yere vurur, bedenimi.

Hep sağIam temel, depreme engel derler.
Mantıkta, aşk depremine engel...
Sevdi mi, kalbim bir kere.
Hele birde karşılık alamaz isen...
İşte o zaman ilişkide kıskançlıklar.
Yani...
Kalpte, artçı depremler başlar.
Yakalandığın bu sevda depremi.
Seni
Yakar, yıkar.
Bir kenara fırlatır atar..
Duvara toslamış gibi.
Beynin donar.
Kalbin durur.
Buna engel olamaz mantığın.
Eyvah!
Taş taş üstünde kalmaz.
Taşlar baş üstüne gelmesin derler...
Aman!
Kalbin, bir taş kalpliyi sevmeye görsün.
Sakın!
Ne kalp kalır.
Ne sağlam baş.
Allah kimseye...
Ne doğal, nede gönül depremi yaşatmasın.
Dinçer Dayı