Niçin bu kadar bağlandım bilmem
Bir tek o muydu yeryüzünde Azra
Bütün suçu gönlüme yükleyemem
Beynime de soruyorum niye hep götürdün sahra

Olumsuz yazmak istesem de yazamıyorum
Tersine doğru gitsem de hep ona dönüyorum
Hangi yönüme dönersem ben onu görüyorum
Hep kışı yaşadım, hiç çıkamadım ki bahara

Gönlümle mücadele ettimse de söz geçiremedim
‘Ondan daha güzelleri vardır’ dedirtemedim
Hep kendimle uğraştığımdan kendime gelemedim
Kalbimin içinde yaşadığından, atamadım kenara

Hayatımı onunla paylaştığımdan kendim olamadım
Kendimi çok aradım ama bir türlü bulamadım
Düşe kalka ömrümün son basamağına vardım
Hayatıma girmeseydi, girmezdim ki ben nara

Kalbim buruk, yüreğim buruk, psikolojim bozuk
Tesir etmiyor artık bana ne nasihat ne buyruk
Sıktı, bunalttı beni, acı, keder ve yokluk
Kaderimiz miydi bu, yoksa biz mi geldik nazara

Sevincimi, tat duygumu, düşünce yetimi kaybettim
Hepsini onun uğrunda, onun yolunda tükettim
Bütün artılarımı harcayarak en son bugün bitirdim
Halen yaşıyorsam eğer, bil ki bu yaşantım da kazara

24.05.2023-Ankara