Durun şerh edeyim acizden kıssa
Kulaktan kulağa gezer Mürâî
Nasibi olanlar almalı hisse
Doğru söyleyeni üzer Mürâî

Önce bir söz ile fikrini tartar
Cümle kullar ile aranı yırtar
Poh pohu gün be gün artarda artar
Göklere resmini çizer Mürâî

Ben neymişim dersin kibrin kabarır
Temennâ gösterir bazen yalvarır
Bilmezsin netice nereye varır
İnsanı böylece bozar Mürâî

Gâhî siyasetçi gâhî hasımdır
Gâh dostun görünür gâhî hısımdır
Dilinde yalanı kısım kısımdır
Menfaât nerdeyse sezer Mürâî

Suratı herkese hep farklı farklı
Tek bir yana değil her yana çarklı
Adâp okulunun birinden terkli
Pişkin pişkin seni süzer Mürâî

Gözünde iğreti bakış sırıtır
Çengiden beterdir her gün kırıtır
Kendi gemisini susuz yürütür
Arkandan kuyunu kazar Mürâî

Hem şirin görünür hemi vefâkâr
Hoşuna gideni tekrarlar tekrar
Ne yol durak bilir ne de istikrâr
Sıkıyı görünce uzar Mürâî

Hakikât bağında dolaşmaz asla
Denemek istersen dar günde sesle
Makberî’ce onu hicivle besle
Zannetme bir cevap yazar Mürâî

_________Makberî

Mürâî= iki yüzlü, sahtekâr