Sağnaklar inen camlarda yüzünün gölgesi
Bak yağmur yağarken çiçek kokuları dolduruyor her yeri
Bayram kapıda siyah gülüm
Sen neredesin... bekliyorum
Belki yağmurla geleceksin
Ellerinde yasemin kokuları ile
Müjdeler ile çalınacak mı kapım ?

Hep bekleyeceğim seni
Müjdeler ile gelişini
Hala mı bekleteceksin dinmeyen yaşlarımla
Beni bu yakan ayrılıkla yaşatırken
Sen de yaşıyorsun
Canım acıyor ... bana mavileri getir
En çok da umutlarımızı topla
Papatya fallarında
Her sevincin yolu acılardan geçerse
Yeter ! artık yeter !
Bu kadar dayanılmaz kederi çekemiyorum

Yağmur yağıyor bu Nisan ikindisinde yine
Siliyor damlalar ayak izlerini
Hayallerim ıslanıyor badem ağacında
Gülümsüyor leylaklar dallarda
Bak güneş yine çekiliyor hücresine
Acılar düşüyor içime ; yıkılıyor sokaklarım
Merhametsiz geceler çöküyor üstüme
İçimdeki odanın perdesini kaldır artık
Ve bak bana yalnızım, yapayalnız
Gücümü yitirdim penceresiz hücremde
Gel artık !!!

Yüzümü ıssız sokaklara dönüp gidiyorum buradan
Hayal ettiğim hürriyetimize
Bir yağmur sonrası çiçek kokuları
Saçınca rahiyasını etrafa
Bir müjdeyle aniden karşıma çıkacaksın
Biliyorum ellerinde papatyalar ile

Üşüten bir ürperme düşerken sırtıma
Ellerimde güllerle çıkacağım karşına
Sımsıkı sarılacağım , sarılacağız
Gözlerimdeki yaşlar, artık sevinçten olsun

Bak gün, dut ağacının yapraklarına
Selam verirken kahkahayla
Yine şiirler yazacağım gözlerine
Masallar anlatacağım gecelerde
Sen üzülme yine döneceksin evimize
Yine masalların sonu mutlu bitecek
İyilik kazanacak bil ki
Kötüler bulacak hakettiği cezayı
Dünya güzelleşecek
Yağmur inecek saçlarımızdan
Menekşeler açacak yine penceremizde
İnan ! inanalım gel !..


Günay Koçak

21 / 04 / 2023