Işıl ışıl yanar bu kentin ışıkları
İçimin karanlığı yine de bitmiyor
Açılırken bir bir ebedin kapıları
Geçmişin izleri üzerimden gitmiyor

Evlerin önünde salkım söğütler
Anamdan babamda bir bir öğütler
Peşim sıra gelir geçmiş gölgeler
Dökülen yaşlar izleri silmiyor

Bir mavi deniz bir derin okyanus
Kalmışım kıyısının sığ sularında
Kader çizgisiymiş yol ayrımında
Kaderin oyunu bitmek bilmiyor

Zehirli hançerler sapla bağrıma
Erimez kar yağdı benim bağrıma
İsyanım sitemim gitmesin ağrına
Bitmiyor çilem göz yaşım bitmiyor

Kırgınım kader imkansıza kandın
Doğrudan geçip yalana inandın
Dön bir bak geriye kime aldandın
Seni geçtim bana öfkem geçmiyor

Konuşsamda anlatamam derdimi
Lisanım yetmiyor sözüm yetmiyor
Yürekten kaderin derin izlerini
Geçmişten silmeye gücüm yetmiyor

Nemrut’un dağında ben esir kaldım
Kışın ortasında bir sana yandım
Divane olup ta Mecnun,u andım
Ağlayan kaderim daha gülmüyor